Mohamed werd geboren in de buurt van Taous. Als kind kreeg Mohamed de verantwoordelijkheid om op de schapen en kamelen van zijn vader te passen. Toen hij zeven jaar oud was, ging hij naar de school in Merzouga en bleef daar tot het einde van de middelbare school. De laatste jaren van zijn studie bracht hij door in Risani waar Mohamed de drang kreeg om terug te keren naar de grote stilte en rust in de woestijn omdat hij die manier van leven niet kon vergeten.
Taos is een klein dorp op ongeveer 30 km van Merzouga. De meeste huizen werden gebouwd voor soldaten die de Algerijnse grens moesten bewaken. In het begin was er geen waterbron in het dorp en de inwoners haalden hun water uit de naburige steden die met vrachtwagens werden aangevoerd.
Merzouga, waar Mohamed nu woont, is een klein dorpje net ten noorden van Rissani op de weg naar Taos. Het ligt vlak naast de duinen van Erg Chebbi. De andere kant op heb je een enorme vlakte van steenwoestijn. De oase van Merzouga lijkt op andere oases, maar heeft een uniek gevoel door de nabijheid van de grote duinen. Het dorp zelf bestaat voornamelijk uit lemen huizen die goed in het landschap passen. Deze Kasbahs maakten de afgelopen jaren geen deel uit van het landschap. In het verleden waren de meeste inwoners van Erg Chebbi nomaden die in tenten woonden en in karavanen door de Sahara trokken om handel te drijven. De laatste jaren is het echter niet meer mogelijk om Algerije, Mauretanië, Malil of Soedan binnen te komen omdat de grenzen zijn getrokken tussen de landen die de Sahara delen.
De verandering in het klimaat had ook gevolgen voor de levensstijl van de nomaden. Naarmate het steeds droger werd, droogden de rivieren en meren op en lieten kerven achter in het landschap. Het gras verdween al snel en er bleef een dor land over dat ongeschikt was om dieren op te laten grazen. In Merzouga waren de wateromstandigheden goed en dit bood de nomaden een nieuw leven. Er werden dadelpalmen geplant en er ontwikkelde zich een kleine landbouw in de oase. In de jaren zeventig kwamen er langzaam toeristen naar Merzouga en nu is het een bekende plaats op de Marokkaanse toeristenkaart. De laatste jaren is er veel gemoderniseerd om het toerisme te bevorderen, waaronder de asfaltering van de wegen van Rissani naar Merzouga.